fransch diplomaat en ontwerper van het Suezkanaal, geb. 10 Nov. 1805 te Versailles, was achtereenvolgens consul te Kaïro, Rotterdam, Malaga en Barcelona. Na de Februari-omwenteling van 1848 werd hij als gezant naar Madrid gezonden en ontving in 1849 een buitengewone zending naar Rome, waarvan hij zich echter niet tot genoegen van de regeering kweet.
In 1854 werd L. door den nieuwen onderkoning van Egypte, Saïd-Pacha, tot een bezoek uitgenoodigd, en tijdens zijn verblijf aldaar werd het plan opgevat tot het doorgraven en kanaliseeren der landengte van Suez. Het geschrift Per cement de Visthme de Suez, exposé et documents officiels (1856) gaf uitvoerige mededeeling omtrent deze onderneming, aan welke L. zich voor taan geheel wijdde. In weerwil der vele diplomatische bezwaren, den twijfel en de beschuldigingen zijner tegenstanders slaagde hij erin 200 mill. francs tot uitvoering van dit plan bijeen te brengen. In 1859 liet hij het werk beginnen, dat, hoewel door staatkundige bedenkingen meermalen afgebroken, in 1869 gereed kwam (zie Suezkanaal). Dit succes spoorde hem aan tot een nieuwe onderneming van dien aard, de doorgraving van de landengte van Panama, die echter door de kwade trouw van anderen mislukte (zie Panama, en Frankrijk, geschiedenis). L. overl. 7 Dec. 1894 op zijn kasteel La Chesnaie.
In 1884 was hij lid der Fransche academie geworden. Hij gaf nog in het licht: Lettres, joiirnal et documents pour servir d Vhistoire da canal de Suez (5 dln. Parijs 1875—81), Origines du canal de Suez (1890), Souvenirs de quarante ans (2 dln. 1887). In 1900 werd aan den ingang der haven van Port-Saïd een meer dan levensgroot bronzen standbeeld van L. onthuld (het werk van Frémiet).
