Gepubliceerd op 06-12-2018

WINDERIG

betekenis & definitie

WINDERIG, bn. (-er, -st), met wind; onstuimig (van het weer): winderig weer;

— opblazend, winden veroorzakende ; uien is een winderig eten;
gezwollen : een winderige stijl; (fig.) blufferig, opsnijdend: een winderig meneertje. WINDERIGHEID, v. (fig.) grootspraak; ijdelheid.

< >