WERKTUIGLIJK, bn. bw. mechanisch: de werktuiglijke kunsten; hetgene met even weinig overleg wordt verricht als er bij een werktuig plaats heeft; werktuiglijke beweging, waaraan de wil geen deel heeft; (fig.) zonder te denken, machinaal : werktuiglijk stak hij de handen uit. WERKTUIGLIJKHEID, v.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
