VRIEND - (gemeenz.) VRIND, m. (-en), persoon waaraan men door vriendschapsbanden verbonden is; persoon die vol genegenheid voor iem. of iets is : hij is de vriend mijner jeugd, in onze jeugd waren wij reeds vrienden ; iem. te vriend houden, iemands vriendschap trachten te behouden;
— (spr.) vrienden kijven, vrienden blijven, vrienden, die twist krijgen, worden spoedig verzoend ;
— dikke vrienden zijn, groote vrienden, zeer op elkander gesteld zijn ;
— kwade vrienden zijn, oneenig zijn ;
— (bij kooplieden) persoon met wien men handel drijft;
— man, kind enz. (dien of dat men toespreekt);
— liefhebber: ik ben een vriend van visschen; hij is een vriend van het spel; ik ben geen vriend van opsnijden, daar houd ik niet van. VRIENDJE, VRINDJE, o. (-s), kleine vriend; (fig.) knaap : zeg eens, vriendje !
