SCHUTTERIG - bn. bw. (-er, -st), (van personen) beweeglijk, druk, zich telkens heen en weder wendend : een schutterig heertje ; schutterig buigen; Jan deed heel schutterig, zenuwachtig druk; SCHUTTERIGHEID, v. onhandigheid.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
