Pilatus m. Romeinsch landvoogd over Judea in de dagen van Jezus 14
—37 n. C.; (spr.) iem. van Pontius naar Pilatus zenden, iem. voor niets heen en weer laten loopen, om zijne zaak op de lange baan te schuiven (vgl. Lucas 23 : 6 —12);
— het zijn vrienden als Herodes en Pilatus, vijanden die voor ’t oogenblik samengaan om zoo beter hun doel te kunnen bereiken (vgl. Lucas);
— Pilatus heeft dat zoo geschreven, aldus is beslist en daaraan is niets meer te veranderen (vgl. Johannes 19 : 22).