Outsider (Eng.), m. (-s), iem. die buiten den kring der ingewijden of belanghebbenden staat, buitenstaander: de outsiders hebben gewoonlijk eene verkeerde voorstelling van deze zaak;
— (sport) (bij wedrennen) paard dat weinig kans heeft om te winnen;
— (hand.) speculant die buiten de beurskringen staat.