Wat is de betekenis van outsider?

(zelfstandig naamwoord) [alg.] buitenstaander; buitenbeentje - Aan vaktaal kunnen buitenstanders geen touw vastknopen. - Het lelijk eendje van een buitenbeentje. [sport] buitenkanser - Hou ook de buitenkansers in de gaten, want het is niet de eerste keer dat een van hen onverwacht goud in de wacht sleept.

Outsider - (Eng.) veelbelovend renner die nog nooit echt heeft gepresteerd, maar tot uitschieters in staat wordt geacht; geen echte kanshebber. De naam werd ontleend aan de paardenwedrennen.

outsider: talentrijke renner die niet tot de favorieten wordt gerekend maar toch in staat is te verrassen.

Engelse term voor een veelbelovend renner die nog nooit echt heeft gepresteerd, maar tot uitschieters in staat wordt geacht; geen echte kanshebber. De naam werd ontleend aan de paardenwedrennen. Amerikanen gebruiken ook de term ‘dark horse’. ‘Het kan gebeuren dat een outsider (owtzider, zegt hij) wint, dan moeten de bookmakers bijna niets uitbetale...

(de; s) SP - mededinger in een wedstrijd, die men weinig kans geeft op de overwinning. • Bovendien gold Rapmond Impanis [op zaterdag 10 juli van de Tour van 1948] weliswaar niet meer als een echte favoriet, maar hij bleef toch een gevaarlijke outsider waarmee terdege rekening moest worden gehouden. (MASOT)

Kunst Zie Art Brut.

[Eng., van out = uit, en side = kant] buitenstaander, niet ingewijde in bep. zaak; persoon die niet in aanmerking komt bij het dingen naar een post; deelnemer aan wedloop (ook paard) die men niet als kanshebbend beschouwt (vgl. ook insider).

buitenstaander; deelnemer bij wedrennen die niet als favoriet te boek staat

verhaal verslag met impressies en commentaar van de hand van een buitenstaander, bijvoorbeeld een buitenlander die zich uitlaat over de plaatselijke verhoudingen.