Opbranden (brandde op, heeft en is opgebrand), met een gloeiend ijzer merken: op deze kistjes zijn de naam en het merk niet geschilderd, maar opgebrand (zwakker dan inbranden);
— brandend omhoog gaan, opvlammen: het vuur brandde helder op;
— door branden verbruiken: al die turf is opgebrand;
— opnieuw branden; staal, zilver opbranden, door branden opfrisschen;
— (Z. A.) iem. ernstig aanmanen zijn schuld te betalen. OPBRANDING, v.