bn. bw. (-er, -st), onkundig, geen kennis bezittende : het onwetende kind; hij is daarvan nog onwetend; iem. van iets onwetend laten; onwetend zondigt men niet; de onwetende menigte, het gepeupel, de groote hoop. ONWETENDHEÏD, v. onbekendheid met iem. of iets; onkunde.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
