bn. (-der, -st), niet te peilen, grondeloos : d’ onpeïlbre kloof; ondoorgrondelijk : onpeilbaarst raadsel dat bestaat; (Zuidn.) oneindig, waarvan de grens, het einde niet is te bespeuren : onder de onpeilbare hemel. ONPEILBAARHEID, v.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
