Onderwijskracht v. (-en), persoon bevoegd tot het geven van onderwijs;
...KWESTIE, v. (-s), vraagstuk aangaande de regeling van het onderwijs;
...MAN, m. (-nen), persoon die het onderwijs, zijn wetten en behoeften enz. kent; onderwijzer;
...MIDDELEN, o. mv. middelen welke het onderwijs gemakkelijk of doenlijk maken, als het bord, de wandkaarten, platen enz.;
...REGELING, v.;
...WET, v. (-ten), waarbij het onderwijs geregeld is;
...ZAKEN, v. mv.
ONDERWIJZEN, (onderwees, heeft onderwezen), iem. onderrichten in datgene wat zijn godsdienstige of zedelijke ontwikkeling betreft: gaat dan henen en onderwijst alle volken; de Levieten onderwezen het volk in de wet;
— iem. in eenig vak van kennis onderrichten : hij zal wél veel geschiktheid hebben om, te onderwijzen; op de school moeten de kinderen niet alleen onderwezen maar ook opgevoed worden;
— het onderwijzend personeel eener school, de gezamenlijke onderwijzers; een welonderwezen mensch;
— (scherts.) hier onderuijst men de jeugd, wanneer er zaken worden besproken die niet geschikt zijn voor kinderen of jongelieden.
ONDERWIJZING, v. het onderwijzen, de onderrichting;
— (mv. -en), vermaning, raadgeving, les.
