v. (-en), (in ’t algem.) het benedenste gedeelte van eene kast, die in twee deelen is verdeeld : eene ruime kast, waarvan de bovenkast voor linnengoed, het onderkast je voor berging van theegoed en glazen dient;
— kast die zich onder iets anders bevindt, kast waarop iets anders rust: een bureau-ministre op onderkasten;
— (metaalg.) de benedenste der drie kasten of bakken, waarin het vormzand is;
— (boekdr.) de letterkast, die op den hellenden bok of de werktafel vlak vóór den zetter staat, beneden de bovenkast, die verder van hem af staat: de onderkast dient voor de gewone letters, de bovenkast voor kapitalen, cijfers, letters met accenten enz.;
— (bij uitbr.) onderkastletters, de gewone letters, in tegenstelling van de kapitalen, cijfers enz. : je %ult voor die kopij bijna niets dan onderkast noodig hebben; moet dit met onderkast gezet worden, of met kapitaal ? ONDERKASTJE, o. (-s).