bn. ondergeschikt, onder de macht of het bevel van een ander staande, van een ander afhankelijk: een sergeant met eenige onderhoorige manschappen; de schout met zijne onderhoorige dienaren; de onderhoorige géloofsgenooten van een bisschop;
— onder het rechtsgebied behoorende, en in verzwakte opvatting, in de onmiddellijke nabijheid gelegen van; Nederland en zijne onderhoorige koloniën; de stad met hare onderhoorige buurtschappen.