BEVEL, O. (-en), gebod een bevel tot arrestatie;
— onder bevel van, onder aanvoering van;
— het bevel voeren over een leger, het hoofd van dat leger zijn.
Gepubliceerd op 01-09-2018
betekenis & definitie
BEVEL, O. (-en), gebod een bevel tot arrestatie;
— onder bevel van, onder aanvoering van;
— het bevel voeren over een leger, het hoofd van dat leger zijn.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.