Onderhooren

betekenis & definitie

(onderhoorde, heeft onderhoord), (gew., Zuidn.) iem. ondervragen, verhooren, in ’t verhoor nemen; inz. in toepassing op rechterlijke ambtenaren, die beschuldigden of getuigen in ’t verhoor nemen : een gerechtsdienaar bewaakte hem, terwijl men in het achterkamerken bezig was met zijne vrouw te onderhooren.