bn. (...zamer, -st), niet buigzaam, te hard of te stijf om zich te laten buigen : staal is onbuigzaam; (fig.) niet buigzaam van aard of gezindheid, stijf, onverzettelijk, koppig: een stug, onbuigzaam kind; hij kende het onbuigzaam, fier karakter van het meisje; een onbuigzame wil.
ONBUIGZAAMHEID, v.
