bn. bw. (-er, -st), niet beschaamd, geene schaamte hebbende, van schaamtegevoel verstoken; ongeveer hetzelfde als schaamteloos, dat echter nog sterker wordt op gevat: de Chineezen zijn de onbeschaamdste bedriegers van gansch het Oosten; onbeschaamde vlege!; onbeschaamde kerel !;
— (spr.) onbeschaamde menschen hebben het derde deel der wereld in pacht;
— van gebrek aan schaamte getuigende: haar oogopslag was hard, iets onbeschaamds straalde uit hare blikken; onbeschaamde leugens; onbeschaamde nieuwsgierigheid; een onbeschaamden spotprijs bieden;
— bw. van wijze, op eene onbeschaamde wijze : onbeschaamd liegen;
— bw. van graad, in zoo groote mate, dat het de perken der schaamte te buiten gaat: de prijs van dat prul is onbeschaamd hoog.
