bn. niet bereden, niet door rijden aan den ruiter gewoon, tot rijden nog niet gebezigd : jonge nog onbereden paarden;
— (van wegen), niet gebezigd om er op te rijden, of wel, nog niet door rijden bruikbaar gemaakt; 't is een leelijke puinweg, nog geheel onbereden;
— niet kunnende rijden, onbedreven in het rijden : hij mag wel een mak paard hebben, want hij is nog een onbereden ruiter;
— jonge cavaleristen die nog onbereden zijn niet van een paard voorzien; bij de infanterie zijn de hoofdofficieren en hunne adjudanten bereden officieren, de overigen zijn onbereden, zonder dienstpaard.