Onaannemelijk

betekenis & definitie

Onaannemelijk bn. (-er, -st), zoodanig, dat men het niet gaarne aanneemt, er geen genoegen in neemt; om te weigeren: dat is wel het onaannemelijkste aanbod dat mij ooit is gedaan; die vredesvoorwaarden zijn onaannemelijk; (van hetgeen wordt gesteld of beweerd) zoodanig, dat men het niet als waar kan aannemen, niet geloofwaardig: uwe bewering is geheel onaannemelijk. ONAANNEMELIJKHEID, v.