LIEDJE, o. (-s), klein dichtstuk, dat gezongen wordt;
— (fig.) hij zal zijn liedje niet lang zingen, zijne zege zal niet lang duren; (ook) hij zal er niet lang plezier van hebben;
— (fig.) (gemeenz.) ik weet er een liedje van te zingen, ik heb het zelf ondervonden;
— (fig.) het liedje is uitgezongen, het is er mee (met hem) gedaan (uit);
— (fig.) ik zal hem een ander liedje laten zingen, wel wat anders vertellen, hem anders doen handelen;
— (fig.) 't is weer het oude liedje, hetzelfde als te voren; hij zingt het liedje van verlangen, tracht de zaak uit te stellen, op de lange baan te schuiven; inz. gezegd wanneer kinderen niet naar bed willen, alles doen om maar te kunnen opblijven zij zingen het liedje van verlangen;
— (fig.) mooie, liedjes duren niet lang, mooie beloften kan men niet blijven doen; (ook) wat schoon, aangenaam enz. is, is spoedig voorbij;
— dat is een liedje zonder einde, iets dat lang duurt of zeer vervelend is;
— (Zuidn.) van iets een liedje maken, altijd op dezelfde zaak terugkomen;
— een kort liedje is gauw gezongen, iets onaangenaams is spoedig voorbij.
