KLACHT, v. (-en), soms nog KLACHTE, v. (*n), het klagen, uiting van ontevredenheid, misnoegen ik krijg van, over dien jongen nooit anders dan klachten; nu, geen klachten meer !;
— beklag zware klachten inbrengen tegen;
— (recht.) aanklacht; eisch (in geschrifte): eene klacht inleveren bij den rechter (tegen iem.);
— (gew.) kerkelijke vergadering tot het aanhooren van de klachten der behoeftigen op de klacht zitten.
