HOLLEN, (holde, heeft en is gehold), hard loopen, rennen: de kinderen holden voor ons uit;
— (inz. van paarden) niet meer naar den teugel luisteren: aan 't hollen gaan (of slaan); een hollend paard, dat op hol is;
— (fig.) ‘t is met hem hollen of stilstaan, hij vervalt altijd van het eene uiterste in het andere.
