Het is hollen of stilstaan

Het is van het ene uiterste in het andere

Het is hollen of stilstaan

Het is nooit gelijkmatig: dan te veel, dan te weinig, van het ene uiterste in het andere. Wordt gezegd van iemand die op zeer onregelmatige wijze te werk gaat

Hij slaat aan ’t hollen

Hij weet zich niet meer te bedwingen

Het hollen is hem (al) benomen

Zijn (jeugdige) kracht is verdwenen; de fut is er uit

Het is met hem hollen of stilstaan

Hij vervalt altijd van het ene uiterste in het andere

Het is met hem altijd hollen of stilstaan

Hij valt altijd van het ene uiterste in het andere

Achteruitgaan als een hollend paard

Snel achteruitgaan

Hij loopt het hollende paard na

Hij zoekt iets, dat hij waarschijnlijk niet zal vinden