HERMELIJN, m. (-en), eene soort van wezel (mustela erminea), welks huid een fraai bont oplevert; HERMELIJNTJE, o. (-s);
—
—, o. het bont van den hermelijn (sneeuwwit met eene zwarte punt aan den staart): een purperen mantel, met hermelijn gevoerd;
— hermelijn dragen, koning, koningin zijn, (ook als pelswerk in de wapenk., voorgesteld door een zilver (of wit) veld, bezaaid met zwaarte hermelijnstaartjes of -vlokjes): in hermelijn eene roode faas;
— hermelijnvlinder.