Het begrip bont heeft 2 verschillende betekenissen:
1. bont - BONT, bn. en bw. (-er, -st), niet effen van kleur, veelkleurig, kleurrijk, gevlekt (van de huid, het haar of de veeren van dieren); inz. van rundvee; de bonte, naam eener koe;
— (spr.) men noemt geene koe bont of er is een vlekje aan, voor een algemeen verspreid slecht gerucht omtrent iemand bestaat altijd wel eenige grond;
— hij is bekend als de bonte hond, hij is overal bekend (thans alleen in ongunstigen zin);
— kenmerkende eigenschap en benamng van zekere soorten van dieren de bonte kraai ekster, specht;
— bont en blauw zien, tengevolge van de kou of van ontvangen slagen; vgl. blond en blauw; iem. bont en blauw slaan;
— bonte eik, kastanje, met bonte bladeren;
— bont marmer, gestreept marmer;
— beste, gemeene bonten, soorten van dakpannen en vloertegels;
— bonte, schorten, handdoeken, blauw of rood met witte strepen of ruitjes;
— de bonte bloemen des velds, van allerhande kleuren;
— een bont gezelschap, gemengd;
— eene bonte menigte, zeer verscheiden van kleeding, stand of leeftijd;
— eene bonte rij aan tafel, naast iederen heer eene dame; -
— het bonte leven, vol lotswisseling; in bonte afwisseling;
— bw. bont gekleed gaan, opzichtig, niet smaakvol; het al te bont maken, zich te veel veroorloven in woorden of daden; (ook Zuidn.) grove verteringen maken.
2. bont - BONT, o. (-en), (als stofnaam gmv.), schakeering of mengeling van kleuren; gekleurd linnen of katoen met eene kleine ruit: Friesch bont, geruit bont, Schotsch bont;
— dat is een lief bontje, een stuk bont of een klein kleedingstuk (japon) van bont;
— boezelaar van bont;
— zachtharig dierenvel met het haar eraan, bereid en gebruikt als verwarmende winterkleeding, pelswerk met bont voeren (eene jas); met bont omzoomd (van een mantel enz.);
— al het bontwerk dat iemand bezit: ik heb mijn bont al opgeborgen;
— bont om den arm, ijl in den darm, gezegd van wie te veel geld aan kleeding en opschik uitgeeft;
— zij heeft een nieuw bontje, halskraag van pelswerk.
