GROOTMAJOOR, m. (-s), (hist.) (in de 18de e.) een niet-commandeerend hoofdofficier in eene garnizoensplaats, die met de administratieve zorgen van den dienst was belast;
— (bij de Belgische troepen omstreeks 1830) commandeerend hoofdofficier, bataillonecommandant;
— (ook) benaming bij minderen in gebruik voor den officier die officieel majoor heet (ter onderscheiding van den sergeant-majoor).
