GEWRICHT, o. (-en), (dierk.) beweegbare verbinding van twee of meer beenderen het gewricht van den schouder; hij heeft pijn in de gewrichten;
— (fig.) hij is niet wijs genoeg om het gewricht van het kapoen te vinden (t. w. bij het voorsneden), hij weet niet, hoe hij de zaak moet aanpakken;
— (w. g.) hij pakt de zaak in *t gewricht, hij pakt de zaak op de juiste wijze aan;
— (fig.) (van den tijd) een tijdsgewricht, een tijd van overgang van den eenen toestand in den anderen. GEWRICHTJE, o. (-s).
