GEMEENSCHAPPELIJK, bn. bw. aan meer dan één persoon in gemeenschap toebehoorende eene gemeenschappelijke kamer; twee huizen met een gemeenschappelijken tuin; gemeenschappelijk eigendom, bezit;
— gezamenlijk op gemeenschappelijke kosten; gemeenschappelijke pogingen, studiën, maaltijden;
— met gemeenschappelijk overleg, met onderling beraad:
— (boekhouden) gemeenschappelijke rekening, conto à meta;
— tot meer dan één persoon in dezelfde betrekking staande: onze gemeenschappelijke vriend;
— bw. in vereeniging met elkander, te zamen: wij bezitten dat kostbare werk gemeenschappelijk.
