GEHEIMHOUDEND, bn. (-er, -st), wetende te zwijgen, een geheim kunnende bewaren: gij kunt hem de zaak gerust mededeelen; hij is zeer geheimhoudend;
— achterhoudend: de Chineezen zijn een listig doortrapt en zeer geheimhoudend volk. GEHEIMHOUDENDHEID, v.
