DOORDENKEN, (dacht door. heeft doorgedacht), voortdurend denken: over die vraag kan hij wel altijd doordenken; zijne denkkracht inspannen om iets te doorgronden: als ge even doordenkt, begrijpt ge, waarom ik niet anders kon; hebt gij wel goed doorgedacht ? hij heeft niet doorgedacht, is tamelijk onberaden, onbezonnen te werk gegaan;
—, (doordacht, heeft doordacht), nauwkeurig denken, wel overwegen hebt ge de gevolgen van uw handelwijze wd goed doordacht ?;
— (plannen, redevoeringen enz.) met oordeel in elkaar zetten dit plan is goed doordacht.
DOORDIEN voegw. (minder gemeenz. dan) doordat.