BURCHT, m. (-en), sterk kasteel, slot (ook BURG); stad met hare versterkingen; versterkte plaats; toevluchtsoord een vaste burcht is onze God;
...DEUR, v. (-en);
...HEER, m. (-en);
...GRACHT, v. (-en);
...PLEIN, o. (-en);
...POORT, v. (-en);
....VROÜW, v. (-en);
...ZAAT, m. (...zaten), burchtbewoner, inz. bezetting van een burcht.
