BLOEI, m. het bloeien, toestand eener bloesemdragende plant;
— in bloei staan, vol bloesem; in vollen bloei; bloemen in bloei trekken, tot bloeien brengen;
— (fig) de bloei der jaren, de beste jaren des levens;
— zeer gunstige toestand de bloei der kunsten; de bloei des handels, eener maatschappij:
— tot bloei en wasdom komen, gedijen, goed tieren (zoowel van planten als fig.);
— de bloei zit in het water, de visch is overvloedig, men vangt veel;
— eeuwige bloei, gew. naam voor de pronkers, eene soort van boonen.