BEZWAARD, bn. bw. (meer-, meest-, ook -er, -st), beladen;
— bezorgd: een bezwaard geweten;
— zich bezwaard maken over, beangstigd zijn;
— zich bezwaard gevoelen iets te doen, bedenkingen hebben;
— zich over iets bezwaard gevoelen, er berouw van hebben.
BEZWAARDHEID, v. (...heden), moeilijkheid; last; kommer, angst: bezwaardheid van gemoed. van geweten.
BEZWAARDER, m. (-s).
BEZWAARSTER, v. (-s).
