AFKNAGEN, (knaagde af, heeft afgeknaagd), iets van een hard voorwerp bij kleine stukjes afbijten : de muizen hebben een stuk van de vensterbank, van de kaaskorst afgeknaagd; de muizen hebbben die kaas afgeknaagd, door knagen van de buitenste deelen ontdaan;
— (fig.) langzaam wegschuren: de stroom knaagde den oever af;
— door aanhoudende kwelling langzaam doen wegkwijnen of vermageren: hij is afgeknaagd door wroeging;
— de kommer knaagt hem het hart af, verteert zijn gemoed. AFKNAGING, v.
