Wat is de betekenis van wroeging?

wroeging - Zelfstandignaamwoord 1. spijt, gewetensnood, berouw ♢ 'Door de beurscrash heb ik al mijn geld verloren', zegt hij zonder wroeging. Woordherkomst Naamwoord van handeling van wroegen met het achtervoegsel -ing Verwante begrippen boetvaardigheid, inkeer, zelfverwijt

wroeging - zelfstandig naamwoord uitspraak: wroe-ging 1. knagend schuldgevoel ♢ hij voelde wroeging over zijn onaardige gedrag Zelfstandig naamwoord: wroe-ging de wroeging

berouw

wroeging - Diep gevoel van spijt, schuld of verdriet na iets te hebben gedaan wat in moreel opzicht verkeerd is of in een ander opzicht als incorrect wordt beschouwd.

s., wroech, wroeging; — krijgen, wjirmen krije.

v. (-en), gewetensknaging, berouw.

v. wroegingen (knaging van het geweten); verg. berouw en naberouw.

→ Gewetenswroeging.

v. (-en) het wroegen : -en van het geweten. Syn. → berouw.

van ’t werkw. wroegen, dat oorspronkelijk aanklagen, beschuldigen beteekent.

v. (-en), gewetensknaging, berouw.

van ’t w.w. wroegen, Mnl. wrogen = beschuldigen.

zie Berouw.