AFETEN, (at af, heeft afgegeten), een gedeelte van iets opeten: een stuk van iets afeten;
— een voorwerp van iets eetbaars ontdoen : een been afeten, het vleesch er van opeten;
— de rupsen hebben die hoornen afgegeten, al dekbladeren ervan opgegeten;
— gedaan maken met eten;
— voor ’t laatst gedurende den dag eten;
— (fig.) iem. afeten, iem. te gronde richten. AFETING, v.