ADELAAR m. (-s, ...laren), dichterlijke naam van den arend, een roofvogel, geroemd om zijn moed, kracht, snelle en hooge vlucht en scherp gezicht, de koning der vogelen;
— in de oude mythologie de bliksemdragende vogel van Jupiter;
— (fig.) veldteeken of standaard met de beeltenis van een arend : de keizerlijke adelaars, legerstandaards van het oude Rome en van de keizers der Franschen;
— (wap.) de heraldieke arend : in goud een adelaar van keel;
— (wap.) adelaartjes, kleine adelaars waarvan er meer dan 3 in een schild staan;
— geknotte adelaartjes, adelaartjes zonder bek en pooten en met hangende vleugels:
— wapenschild of wapenbord met een adelaar er op;
— orde van den Rooden en den Zwarten Adelaar, ridderorden in Pruisen;
— orde van den Witten Adelaar, ridderorde in Rusland;
— ridderorde van den Adelaar van Este, in Modena;
— (fig.) het rijk dat den adelaar in zijn wapenbeeld voert: de Fransche, de Pruisische Adelaar, Frankrijk, Pruisen;
— de dubbele Adelaar, Oostenrijk of Rusland.
