(bleef achter, is achtergebleven), niet met anderen medekomen, nog eene wijle blijven;
— uitblijven, op zich laten wachten;
— achteraan komen;
— (fig.) blijven leven, terwijl anderen (verwanten of bekenden) sterven ; zijn dood is een zware slag voor hen die achterblijven, voor de achtergeblevenen;
— zich aan iets gemeenschappelijks onttrekken : de deelneming was niet algemeen, velen bleven achter;
— verzuimen, nalaten iets te doen : niet achterblijven, niet verzuimen;
— minder dan ; anderen vooruit gaan : de knaap blijft bij zijn makker niet achter;
— (van voorwerpen) achtergelaten worden : zijne bagage is achtergebleven;
— (dicht.)
overblijven; achterwege blijven, uitblijven: het antwoord bleef wederom achter. ACHTERBLIJVING, v.
