bn. en bw. (-er, -st), gezien of aanschouwd kunnende worden; iets, eene waarheid, een begrip aanschouwelijk maken, het afgetrokkene zoo duidelijk voorstellen, dat het gemakkelijk te begrijpen is;
— aanschouwe• lijk onderwijs, waarbij de leerlingen het behandelde (werkelijk, in afbeelding of in gedachte) zien;
— levendig, schilderachtig (eene beschrijving, een verhaal);
— op eene aanschouwelijke wijze : iets aan\ schouwélijk voorstellen, beschrijven.
AANSCHOUWELIJKHEID, v.