(<Lat.-Fr.), v. (-s),
1. op een actie volgende werking in tegengestelde richting, tegenbeweging, tegenwerking: uit actie en reactie wordt de geschiedenis der mensheid geboren; — (in de politiek) het streven naar behoud van of terugkeer tot verouderde instellingen: in de jaren van reactie iverd alles wat veroverd was weer ingetrokken; — bij elkaar opvolgende denkrichtingen in godsdienst, kunst en wetenschap: de romantiek is de reactie op het rationalisme; — bij elkaar opvolgende koersbewegingen op de beurs : de scherpe reacties van de obligatiemarkt; — terugslag op een overmatige, geestelijke spanning : nu stond ze te trillen van nervositeit, het was de reactie op haar woede;
2. de conservatieve machten, de partij van het behoud: hij behoort tot de reactie; hij houdt het met de reactie;
3. (scheik.)
a. scheikundige omzetting : als zink bij zoutzuur wordt gevoegd, gaan beide stoffen een reactie aan ;
b. duidelijk zichtbare en voor een bepaalde stof kenmerkende verandering: hij voerde een reactie op arsenicum uit;
c. het vermogen om te reageren (uitsluitend m. betr. t. de zuurgraad gebruikt): de zure reactie van ons maagsap ;
4. antwoord van het lichaam of de geest op een bep. prikkel: de reactie die op de inspuiting der tuberculine volgt; positieve en negatieve reactie bij het onderzoek naar tuberculose; zijn reactie op de testmethode.
