Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Rangschikken

betekenis & definitie

(rangschikte, heeft gerangschikt),

1. indelen in groepen en soorten volgens bepaalde kenmerken: het rangschikken der planten naar hun onderlinge verwantschap; — rangschikken onder, indelen bij een bepaalde soort of groep: je zou haar toch onder de mensen die geen zenuwen hebben kunnen rangschikken;
2. plaatsen in een bepaalde volgorde, ordenen: boeken in een bibliotheek alfabetisch, naar het formaat, naar de verschillende vakken rangschikken;
3. (mar.) in een bepaalde formatie opstellen: grote vloten behoorlijk rangschikken;
4. afzonderlijke zaken groeperen tot een nieuw geheel, in *t bijzonder een artistieke compositie: de kunstenaar had het stilleven bijzonder mooi gerangschikt.