(<Fr.), o. (-en),
1. (hist. term) machtiging, bewilliging tot een handeling, door de regering of een andere bevoegde macht gegeven: onder Maurits is het octrooi ter Groenlandsaart verleend;
2. door de overheid aan een persoon of aan een vennootschap verleend uitsluitend recht (gedurende zekere tijd) tot het maken en verkopen van zeker artikel, het exploiteren van een uitvinding enz.: ik zal voor die uitvinding octrooi aanvragen (Zuidn. brevet).
