(beroofde, heeft beroofd),
1. (iem.) door roof ontnemen, met geweld buiten liet bezit van iets stellen: iem. van iets beroven; (oneig.) de beroofde ouders, die hun kind verloren hebben.
2. (in vrijer gebruik) iem. het genot van iets doen missen: iem. van zijn vrijheid beroven; zich van het leven beroven, zich doden; — van zijn zinnen, zijn verstand beroofd zijn, zijn verstand verloren hebben; — van alles beroofd staan, zijn, a les verloren hebben.
3. (fig.) (van zaken) ontdoen van: door die bewerking is het oorspronkelijke verhaal van al zijn charme beroofd.
