Wat is de betekenis van beroven?

beroven - Werkwoord 1. (ov) iemand met geweld zijn bezit ontnemen ♢ Zij werden plotseling aangevallen en beroofd van al hun bezittingen. 2. iemand het genot van iets doen missen, zaken ontdoen van iets ♢ Hij beroofde zijn ouders van hun zondagsrust....

beroven - regelmatig werkwoord uitspraak: be-ro-ven 1. geld of wat anders afpakken ♢ deze bank is al drie keer beroofd 1. zich van het leven beroven [zelfmoord plegen] Regelmatig wer...

v., biroovje, birove.

...

(beroofde, heeft beroofd), 1. (iem.) door roof ontnemen, met geweld buiten liet bezit van iets stellen: iem. van iets beroven; (oneig.) de beroofde ouders, die hun kind verloren hebben. 2. (in vrijer gebruik) iem. het genot van iets doen missen: iem. van zijn vrijheid beroven; zich van het leven beroven, zich doden; — ...

beroofde, h. beroofd (door roof, met geweld ontnemen): iem. beroven van zijn geld; iem. (of: zich) van het leven doden; van zijn verstand beroofd, krankzinnig.

(be'ro:vən) (beroofde, heeft beroofd) 1. door roof ontnemen : iemand van zijn geld -. Syn. →: afhandig (maken). 2. ontnemen : dat testament beroofde haar van heel wat goederen. →: leven, verstand, vrijheid, zin.

(beroofde, heeft beroofd), 1. door roof ontnemen: iemand van iets beroven; 2. iemand het genot van iets doen missen: iemand van zijn vrijheidー; zich van het leven ー, zelfmoord plegen; 3. (fig., van zaken) ontdoen van: door die bewerking is het oorspronkelijke verhaal van al zijn charme beroofd.