m. (-s),
1. iem. die veel babbelt (in ongunstige zin): een onderwijzer heeft veel last van de babbelaars ; (ook) die man is een gezellige babbelaar, keuvelt aardig;
2. balletje van suiker of stroop, ook kussentje, spekje, steek, kokinje (Zuidn. babbelut) geheten.
