Tromp - Naam van een geslacht, waartoe behooren twee Nederl. vlootvoogden.
1) Maarten Harpertsz. T., geb. 1598 te Brielle, nam reeds op jeugdigen leeftijd deel aan de tochten van zijn vader en bracht twee jaar in gevangenschap door, toen het schip van zijn vader genomen was door Barbarijsche zeeroovers. Na een tijdlang op een timmermanswerkplaats te hebben gewerkt, ging hij weer naar zee en werd, na zijn overgang bij de marine, kapitein op een oorlogsschip (1624). Onder Piet Hein streed hij tegen de Duinkerker kapers. Na diens dood in onmin geraakt met den admiraal van Dorp, verliet hij den dienst en kwam eerst in 1637 opnieuw bij de marine. Als luit.-admiraal versloeg hij in 1639 de Duinkerkers bij Duinkerken en de Spanjaarden bij Duins.
Door zijn blokkade van de Duinkerker haven droeg hij bij tot den val van deze vesting. Een aantal koopvaarders begeleidend, geraakte hij in 1652 in strijd met de Engelschen onder Blake, waardoor de 1ste Engelsche oorlog begon. Na een overwinning behaald te hebben bij Dover (Dec. 1652), leed hij een zware nederlaag bij Portland (Febr. 1653), welke de blokkade van de Hollandsche kust ten gevolge had. Pogingen door hem gedaan om de blokkade te verbreken, mislukten. Bij de laatste, in ’t gevecht bij Ter Heide, sneuvelde hij (Aug. 1653).
2) Cornelis T., zoon van Maarten Harpertsz. T., geb. 1629, ging in dienst bij de marine, werd, na zich in den 1sten Eng. oorlog onderscheiden te hebben, in 1656 schout-bij-nacht. In deze functie streed hij in de Oostzee tegen de Zweden en in 1663 in de Middellandsche zee tegen de Algerijnsche kapers. Bevorderd tot vice-admiraal, nam hij in 1665 deel aan den slag bij Lowestoft. Als luitenant-admiraal strijdt hij in 1666 in den Vierdaagschen zeeslag, maar krijgt dan ongenoegen met de Ruyter wegens zijn gedrag in den slag bij North Foreland, waar hij, zonder zich om de rest van de vloot te bekommeren, een Eng. eskader was gaan vervolgen. Hij wordt afgezet en treedt eerst in 1673, nadat Willem III hem verzoend had met de Ruyter, weer in dienst. Hij neemt deel aan de slagen bij Schooneveld en Kijkduin tegen de Engelschen, strijdt in 1676 en 1677 in de Oostzee tegen de Zweden en wordt na den dood van de Ruyter, luitenant-admiraal-generaal van de vloot. In dit ambt sterft hij in 1691.
