Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 17-01-2019

Titanen

betekenis & definitie

Titanen - in de Gr. mythologie een overoud geslacht van goden, kinderen van Uranus en Gaea, op wier aandringen een hunner, Cronus, zijn vader van den troon stiet en hem ontmande, waarop Uranus zijn kinderen vervloekte ; deze vloek ging in vervulling, toen Zeus, de zoon van Cronus, na langen en hardnekkigen strijd (de z.g. Titanomachie) met de hulp der Hecatonchiren en Cyclopen Cronus en de overige T. overwon, hen vervolgens (met uitzondering van Oceanus, die in den strijd aan de zijde van Zeus stond) in den Tartarus neerslingerde, waar zij geboeid bewaakt worden door de Hecatonchiren, en daarop een nieuwe wereldorde stichtte. Volgens Hesiodus waren er 6 mannel. (Oceanus, Coeus, Crius, Hyperion, Iapetus en Cronus) en 6 vrouwel. T. of Titanides (Thea, Rhea, Thetys, Phoebe, Mnemosyne en Themis).