Caesalpino - (Andrea), Ital. plant- en geneeskundige, 1519—1603, werd in 1651 professor in de medicijnen te Pisa, in 1555 prof. in de plantkunde aldaar en in 1592 lijfarts van Paus Clemens VIII en prof. in de medicijnen te Rome, waar hij tot zijn dood bleef. Als botanicus is hij bekend door zijn groot plantkundig werk De plantis libri XVI (Florence 1583), waarin naast de beschrijving van een groot aantal soorten, vooral van belang is zijn Inleiding met theoretische beschouwingen over het plantensysteem en zijn overzicht over den toenmaligen stand van de botanische wetenschap. Ofschoon hij, wat zijn natuurbeschouwing aangaat, nog geheel op het standpunt van Aristoteles staat, houdt hij in zijn systeem meer dan een van zijn voorgangers rekening met de morphologisch vergelijkbare kenmerken, en komt daardoor reeds bewust tot het onderscheiden van groepen, die thans nog als plantenfamilies erkend worden.
Vooral de goede bestudeering en waardeering van de kenmerken van vrucht en zaad maken C. tot een van de grondleggers van de botanische wetenschap. Als medicus-anatoom is hij bekend door zijn goede beschrijving van den bouw van het hart en de hartkleppen en van de groote bloedvaten, terwijl hij ook het hart als middelpunt van de beweging van het bloed onderscheidde. De bloedsomloop, waarvan de ontdekking hem ten onrechte wel eens wordt toegeschreven, was hem echter onbekend.
