(handhaafde, heeft gehandhaafd),
1. iemand of iets in stand houden, ervoor waken dat hij (het) blijft in de staat of toestand waarin hij (het) zich bevindt; zorgen dat iets niet geschonden wordt: de orde, een beginsel —;
2. niet terugnemen, niet intrekken: een stelsel —, de vorst handhaafde de minister in strijd met de wensen van het volk, liet hem aanblijven; staande houden, niet prijsgeven: zijn bezwaren —; verdedigen, voorstaan: zijn onschuld —;
3. zich —, zich staande houden op de plaats of in de positie waarin men zich bevindt: vele kleine ondernemers konden zich moeilijk .
